törəmək

f.

1. Əmələ gəlmək, baş vermək, meydana gəlmək, vücuda gəlmək, doğmaq. Kürdüstan dağlarında bəslənmiş bu iki çiçək . . digər tərəfdən nifaqa və ondan törəyən (f. sif.) faciəli hadisələrə də səbəb oldu. S. S. A.. Həngamə ondan törəmişdi ki, Bəndalı gəlib bura çıxmışdı. M. C..

2. Doğulmaq, dünyaya gəlmək. . . Hacı Yusif və Molla Nəsrəddin Molla Sədrəddin əmioğlunun əmioğlanları və qohumlarıdır və bir atadan və bir anadan törəyənlərdir. C. M.. <Qartal:> Böyük sərkərdəm Cavanşirdən belə xain övlad törəyə bilməz. M. Hüs..

3. Nəsli artmaq, çoxalmaq, törəyib-artmaq, doğub-törəmək. <Muradın> müəyyən bir planı da vardı, toyuqlarını çoxaldacaq, keçiləri doğub-törəyəcək, keçən payızda aldığı düyəsi gələn il bala verəcəkdi. S. H..